قوهه
یکی از آبادیهای عزیز خانی که از قدمت بسیار طولانی برخوردار می‌باشد روستای قوهه است که در محدوده شهر کنونی پاکدشت قرار گرفته است. تاکنون وجه تسمیه معتبر و درستی از آن بدست نیامده اما قدیمی ترین متونی که از این آبادی نامی به میان آورده اند می‌توان به سفر نامه ناصر خسرو شاعر نامدار قرن پنجم هجری اشاره کرد. ناصر خسرو گوید: از نیشابور به قوهه رسیدم در اینجا قحطی بود و یک من نان جو را به 2 درهم می‌دادند و از آنجا گذشتم وسپس‌بعداز 4 روز به ملک و قزوین رسیدم . این روستا در حد فاصل 2 کیلو متری غرب روستای پاکدشت واقع گردید، و اهالی آنهم مانند دیگر آبادیها عمدتا در داخل قلعه سکنی داشتند. این آبادی از لحاظ موفقعیت جغرافیایی از شمال به اراضی مامازن از جنوب به اراضی جیتو و از غرب به زمینهای قلعه نو و از سمت شرق روستای و پلشت محدود می‌گردد. از لحاظ بافت اجتماعی سکند اصلی و اولیه این آبادی را عمدتا پازوکی‌هاتشکیل می‌دادند و علاوه بر این قوم طوایف دیگری مانند خانواده های تاجیک‌ها، یزدیها ها و شصتی ها در محلات خاصی از این آبادی زندگی می‌کردند. در گذشته عمدتا شغل اهالی این روستا بر پایه کشاورزی و دامداری استوار بوده همچنین دامداران در طول فصول مختلف سال ییلاق و قشلاق می‌نمودند. منطقه ییلاقی این آبادی واقع در جنوب رشته جبال البرز مرکزی منطقه ای بنام لار بوده است. از اینرو باید اضافه نمود علارغم اینکه این آبادی در نزدیکی روستاهای پاکدشت و مامازن قرار داشت و لیکن مانند آنها از توسعه خوبی برخوردار نبود است تقریبا از میان روستاهای تشکیل دهنده شهر پاکدشت آخرین مرکزی بود که مسیررشد و توسعه را پیمودومورد هجوم مهاجرین قرار گرفت.
